Θυμάσαι την άνοιξη όταν μας έκλεισαν; Remember last spring when they got us closed in?
Λες να μας κλείσουν πάλι μέσα; Do you think they will get us closed in again?
Τελικά μας έκλεισαν μέσα. Eventually, they got us closed in.
Κλειστήκαμε. We got closed in.
Συνήθως λέγαμε κλείστηκε σε μοναστήρι, κλείστηκε στο σπίτι για να διαβάσει, για να παραδώσει, γιατί είναι άρρωστος, για να κάνει φασίνα, να κατεβάσει τα χειμωνιάτικα, να φτιάξει γλυκά, για να προσέχει τα παιδιά, την κατάκοιτη γιαγιά. We used to say, s/he closed her/himself in a monastery, s/he closed her/himself in the house to study, to finish a project, because s/he is sick, to do the housework, to get out the winter wardrobe, to make sweets, to take care of the children, the bedridden granny.
Είχαν αυτά τα κλεισίματα μια βούληση. These closures involved some kind of a will.
Λέγαμε ακόμη πως τxν έκλεισαν στο δωμάτιο τιμωρία, στην φυλακή, στην κλινική, στο κλουβί με τους τρελούς ή (πιο σεξιστικά) στο κλουβί με τις τρελές ή σε άλλα σωφρονιστικά ιδρύματα. Σε αυτή την περίπτωση είναι κλεισίματα επιβαλλόμενα από το νόμο, τους άλλους, τις συνειδήσεις, την κουλτούρα και τις ιδεοληψίες. We used to say s/he got closed in her/his room for punishment, in prison, in a clinic, in La Cage aux Fous or (in a sexist perspective) aux Folles or other correctional facilities. In this case, closures are imposed by law, others, consciousness, culture and perceptions.
Εκτός από τα επιβαλλόμενα κλεισίματα υπάρχουν και άλλα πιο δύσκολα, σχεδόν ανοσολογικά, ή του χαρακτήρα. Apart from imposed closures, there are other kinds of closures as well, which are harder, almost associated with our immune systems, or with our character.
Κλείστηκε στον εαυτό του, έχει τις κλειστές τxς, είναι κλειστός τύπος, δεν πολυμιλάει, αυτή είναι κλειστή παρέα, κλίκα, κλειστή οικογένεια, κλειστοί κύκλοι, πάρτυ αλλά και άλλες κλειστότητες, όπως κλειστά επαγγέλματα, τμήματα, καταθέσεις, οικονομίες, αγορές, εισιτήρια με κλειστές ημερομηνίες και φυσικά καριέρες και περίοδοι που έκλεισαν. S/He closed her/himself off, s/he has a closed personality, s/he’s not much of a talker, it’s a closed group, a clique, a closed family, closed minds, closed spaces for private parties, and other closed statuses, such as closed professions, departments, economies, markets, tickets with closed dates and, of course, careers and periods which came to a close.
Υπάρχουν και τα πρακτικά κλεισίματα. There are also those practical closures.
Η πλατφόρμα και οι αιτήσεις έκλεισαν, δεν μπορούμε να κλείσουμε πια τραπέζι αφού τραπέζια δεν υπάρχουν, τα ραντεβού περιορίστηκαν, αλλά όλο και πιο συχνά λέμε «κλείσε κάνα «παράθυρο» πόσα έχεις ανοικτά πια….», «τους έκλεισαν την πόρτα», τα σύνορα, την πρόσβαση, όλα παρακολουθούνται από κλειστά κυκλώματα ενώ ίσως το πιο σοβαρό είναι πως οι αυλαίες και οι σκηνές έκλεισαν. The platform and the applications have now closed, we cannot sit around a table close to one another in closed restaurants, dates are restricted, but all too often we say “too many windows open, why don’t you close some”, of course “doors are closed”, borders are closed, access is closed, and everything is monitored by CCTV.
Φυσικά υπάρχουν οι κλειστοί χώροι. Αυτοί, για να μας προστατέψουν από τα καιρικά φαινόμενα, συνήθως δεν έχουν πολλά ανοίγματα, διεξόδους και φυγές ενώ συχνά έχουν μόνο τεχνητό αερισμό και φωτισμό. Of course, we have closed spaces as well. These are used to protect us from weather phenomena, which is why they don’t have a lot of openings, exits and way outs, while they often have only mechanical ventilation and lighting.
Μέσα στους κλειστούς χώρους, όπως είναι λογικό, συχνά προκύπτουν κλειστοφοβίες, αγοραφοβίες, προφανώς και κοριτσιφοβίες, αδιαμφισβήτητα ομοφοβίες, ξενοφοβίες, υψοφοβίες και ποιος ξέρει πόσες ακόμα φοβίες και άλλες τόσες αγωνίες. Closed spaces naturally give rise to claustrophobia, agoraphobia, evidently phobia of both sexes as well, definitely homophobia, xenophobia, acrophobia and who knows how many other phobias and an equal number of anxieties.
Κλείστηκαν τα σώματα μέσα στα σπίτια και τα διαμερίσματα. Bodies closed in houses and apartments.
Ενώ κάποια μέλη του σώματος έχουν υποστεί επιμέρους κλεισίματα. Parts of the body have at the same time been subject to further closures.
Τα χέρια δεν μπορούν πια να «κλείσουν σε μια αγκαλιά», να «κλείσουν, με χειραψία, μια συμφωνία», ενώ τα χείλη και η μύτη κλείστηκαν μέσα ή κάτω από τις μάσκες. Arms cannot hold anyone close, hands cannot close a deal through a handshake, while lips and the nose have been closed behind or under masks.
Δηλαδή κάπως «τα χέρια κόπηκαν», «τα στόματα έκλεισαν» και οι «μύτες βούλωσαν». Which means, somehow, that “arms got broken”, “mouths got closed” and “noses got congested”.
Με τις μάσκες δεν μπορείς να διαβάσεις πια τα χείλη, ενώ οι κοινωνικές αποστάσεις πια δεν επιτρέπουν να μυρίσεις το άρωμα των δίπλα. Masks make reading lips impossible, while social distancing leaves no room for smelling how people next to you smell.
Τα χείλη δεν φορούν πια κραγιόν ενώ συχνά δεν μπορούν καν να ακουστούν και να αρθρώσουν μια απλή φράση: «συγνώμη επαναλαμβάνετε δεν σας κατάλαβα, είπατε κάτι;». Lips are now without lipstick, and often cannot be heard and express even the simplest phrase: “excuse me, could you repeat please, I didn’t get you, did you say something?”
Ασθενείς ομάδες κάνουν κλήσεις για περισσότερες κλίνες. Clothes should be washed with loads of laundry detergent to lower the risk of spreading infection. Και αφού μιλάμε για κλήσεις, κλίνες, κλίσεις και άλλα ομόηχα του κλείνω να σημειώσουμε πως πολλοί αντιδραστικοί θεωρούν πως σε κοινωνικό επίπεδο μας «κάνουν κλύσμα», δηλαδή επώδυνη πλύση των εντέρων με διοχέτευση υγρών από τον πρωκτό. And since we are talking about clothes, clouds, loads and other words sounding similar to close, note that many resisting individuals believe that on a social level we are getting an enema, in other words our bowel is being cleared out through the injection of fluid into the lower bowel by way of the rectum.
Τα μαγαζιά δεν γράφουν όπως παλιά «κλειστό», «επιστρέφω σε 5 λεπτά», «μετακομίσαμε πιο κάτω», «μετακομίσαμε στο διαδίκτυο», αλλά «το κατάστημα θα παραμείνει κλειστό». Stores do not post, as in the past, “closed” signs, “back in 5 minutes”, “moved further down the street”, “went online”, but “will remain closed”.
Γενικά μάλλον έκλεισε ένας κύκλος λένε οι οπαδοί της ψηφιακής επανάστασης ενώ όλο και πιο πολλοί λένε πως κλίνουμε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Generally speaking, a cycle has probably closed, according to digital revolution fans, while more and more people suggest we are close to experiencing life under totalitarian regimes.
Τώρα που κάπως κλείσαμε, τα σχολεία, τα ιδρύματα, τα μαγαζιά αλλά όχι τον τουρισμό, σε κάθε περίπτωση δεν ξέρουμε πως θα τα ξανα-ανοίξουμε. Now that we have somehow closed schools, institutions, stores, but not tourism, in any case we don’t know how to re-open them.
Ωστόσο ολx ξέρουμε πως όταν, αν, με το καλό ανοίξουμε τίποτα δεν θα ναι το ίδιο μια και από την πολύ κλειστότητα κι εμείς δεν θα είμαστε ακριβώς οι ίδιx. However, we all know that, when we finally open again, nothing will be the same, since after so much closeness, we won’t be exactly the same either.
Έχει αυτό το «μας έκλεισαν μέσα» μια υποταγή, υποχώρηση, υποχρέωση, μια προσαρμογή, μια επιβολή προερχόμενη «εκ των άνω». The statement “we got closed in” includes a kind of submission, recession, obligation, adaptation, an enforcement coming “from above”.
Ευτυχώς σαν αντίδραση έρχονται τα «από κάτω» και «εκ των έσω» όπως τα στομάχια, οι καρδιές, τα καρδιοχτύπια, οι ανάσες (ελευθερίας), οι κινήσεις και τα βλέμματα και αρχίζουν να διαμαρτύρονται, να αντιδρούν, να πονούν και να πεινούν όχι τόσο για τα χαμένα ή για τα δικαιώματα, μα πιο πολύ για τα αυτονόητα: τα χάδια, τα περπατήματα, τους χορούς με τις ματιές και τα σκιρτήματα. Luckily, there is a reaction to that, “from below” and “from within”, such as from the guts, the hearts, the heartbeats, the breathing (of freedom), the moves and the looks which start complaining, reacting, suffering and asking not so much for what is lost or for the rights, but mainly for what is self-explained: caresses, walks, dances with the looks and excitement.
Και καθώς που περπατάμε μόνες με μάσκες σε άδειους δρόμους εθελοτυφλώντας με τα μάτια ανοιχτά φοβούμενες μην κλείσει ο λαιμός μας και μας υποψιαστούν για φορείς, σκέφτομαι πως αυτή τη φορά τώρα που «ο καιρός έκλεισε», οι «μπόρες και η κακοκαιρία» σύμφωνα με όλα τα προγνωστικά μάλλον έρχονται ας μην κλείσουμε τα μάτια για «να ονειρευτούμε γλυκά ένα λαμπρό μέλλον» ή «για να κάνουμε μια ευχή» αλλά ας κλείσουμε το μάτι στους κλεισμένους γείτονες και εαυτούς μας μια και συνήθως όσοι είναι μέσα πάντα θα θέλουν να βγουν έξω. And as we walk alone wearing our masks down empty streets pretending we don’t see with our eyes open, fearing our throat closes up and we get suspected of carrying the virus, I am thinking that this time, now that “the weather has closed”, “storms and bad weather” seem to be coming, according to all predictions, let us now not close our eyes to “enjoy the sweet dream of a brilliant future” or “to make a wish”, but let us close one eye at our neighbors and ourselves suffering from this closure, since those who are in will always wish they went out.
text anthokosmos
translation Dina Tyrovola