Todas las casas en este barrio tenían verjas y puertas de seguridad.
Όλα τα σπίτια σε αυτή τη γειτονιά ειχαν κάγκελα και πόρτες ασφαλείας.
Me es imposible olvidar la seguridad de aquel funcionario de la empresa municipal de la vivienda que decía: “No, la gente quiere puertas de seguridad. Nada de vidrio y ventanas en las puertas de la entrada de la entrada”.
Μου είναι αδύνατο να ξεχάσω εκείνο τον υπάλληλο στη δημοτική επιχείρηση για τις κοινωνικές κατοικίες που μας είχε τονίσει: «Όχι, οι άνθρωποι θέλουν πόρτες ασφαλείας. Τίποτα από τζάμια και πόρτες εισόδου με παράθυρα να ανοίγουν».
Sin embargo, en la casa donde estaba el taller no había ni verjas, ni puerta de seguridad. Habían solamente cuatro escalones y un mural que tejaba la red de una “verja” impresionante.
Ωστόσο, το σπίτι όπου βρισόταν το εργαστήρι, δεν υπήρχε φράχτης, ούτε πόρτα ασφαλείας. Υπήρχαν μόνο τέσσερα σκαλάκια και μια τοιχογραφία που έπλεκε το σχέδιο μιας εκπληκτικής «καγκελόπορτας»
De estas que te quedas mirando preguntando por el grafitero.
Από αυτές τις καγκελόπορες που σε αναγκάζουν να σταθείς να τις χαζέψεις, αυτές που σε κάνουν να αναρωτιέσαι για τον γραφιτά που τις έφτιαξε.
La puerta de la entrada estaba abierta. Entré en este lugar que parece que lleva años en un estado de obra abierta, obra en proceso, laboratorio de papeles y pasiones y, ante todo, refugio en tiempos de un neoliberalismo cada vez más extremo.
Η πόρτα εισόδου ήταν ανοιχτή. Μπήκα σε αυτό το μέρος που έμοιαζε να βρίσκεται αρκετά χρόνια σε μια κατάσταση «ανοιχτού έργου», έργου σε εξέλιξη, εργαστηρι για χαρτιά και άλλα γραφιστικά πάθη, κα ικυρίως καταφύγιο στην εποχή ενός κάθε φορά πιο ακραίου νεολιμπεραλισμού.
