“Jugamos Seriamente” es el lema que acompaña la imagen tan dinámica de Eva de Miguel Aleman. La imagen fue producida a partir de una serie de imágenes realizadas en el festival IFAC 15. Εn este contexto donde el arte se contraponía con la construcción la frase “Jugamos Seriamente”, el jugar y la seriedad, refleja balanceando aquella dicotomía. A partir de esta dicotomía me acordé un fragmento de G.Bataille sobre el juego y el proyecto:
“Παίζουμε Σοβαρά” είναι η φράση που συνοδεύει την τόσο δυναμική εικόνα της Eva de Miguel Aleman. Η εικόνα δημιουργήθηκε με βάση μια σειρά εικόνων που προέκυψαν στο φεστιβάλ IFAC 15. Σε εκείνο το περιβάλλον όπου η τέχνη ανταγωνιζόταν την κατασκευή η φράση “Παίζουμε Σοβαρά” , το παίζω και η σοβαρότητα, παρουσιάζει σε μια ισορροπία εκείνη την αντίθεση. Με αφορμή αυτό το δίπολο θυμήθηκα ένα απόσπασμα του Ζ. Μπαταιγ για το παιχνίδι και το πρότζεκτ*:
“[..] entre juego y proyecto subsiste una antinomia fundamental. El espíritu del proyecto, que define al capital, es lo contrario del juego, que define a la fiesta. […] ahora sólo me interesa dejar constancia de que estos contrarios son complementarios.
Ανάμεσα στο παιχνίδι και το πρότζεκτ υπάρχει μια βασική αντινομία. Το πνεύμα του πρότζεκτ, αυτό που χαρακτηρίζει το κεφάλαιο, είναι το αντίθετο από το παιχνίδι, αυτό που χαρακτηρίζει τη φιέστα. [..] σε αυτό το σημείο με ενδιαφέρει να υποστηρίξω πως αυτά τα αντίθετα είναι συμπληρωματικά.
Es cierto que en una carcajada el juego prescinde a menudo del proyecto- en la poesía, el odio al proyecto sigue siendo inherente al juego, tanto como el juego al proyecto se exacerba (aunque en vano)- pero de todas maneras el proyecto sigue siendo inherente al juego, tanto como el juego al proyecto.
Είναι σίγουρο ότι σε ένα γέλιο το παιχνίδι αποφεύγει συχνά το πρότζεκτ- στην ποίηση, το «μίσος» για το πρότζεκτ εξακολουθεί να είναι ενσωματωμένο στο παιχνίδι τόσο όσο το παιχνίδι στο πρότζεκτ το επιδεινώνει (αν και μάταια)-αλλά με κάθε τρόπο το πρότζεκτ εξακολουθεί να είναι σύμφυτο στο παιχνίδι, τόσο όσο το παιχνίδι στο πρότζεκτ.
Jugar significa el placer que experimenta en someterse a la suerte, hacer un proyecto la preocupación de no dejar nada al azar. Pero el placer y la preocupación tienen sus límites: el jugador combina sus apuestas, el hombre más razonable debe arriesgar.
Παίζω σημαίνει την ευχαρίστηση που πειραματίζεται κάποιος όταν αφήνεται στην τύχη. Όταν κάνεις ένα πρότζεκτ δεν αφήνεις τίποτα στην τύχη του. Αλλά η ευχαρίστηση και η έγνοια έχουν τα όριά τους: ο παίχτης συνδυάζει τα στοιχήματα του, ο πιο λογικός άνθρωπος πρέπει να ριψοκινδυνέψει.
El proyecto del jugador se subordina a la atracción del juego, al cual la voluntad, como en un pacto con el diablo, se somete completamente. El juego en un negocio es el margen de riesgo, reducido al mínimo.
Το πρότζεκτ του παίχτη υπόκειται στην αλληλεπίδραση του παιχνιδιού, στην οποία η βούληση, όπως σε μια συμφωνία με το διάβολο, υποβάλλεται ολοκληρωτικά. Το παιχνίδι ενός εμπορίου είναι στο όριο του κινδύνου, μειωμένο στο ελάχιστο.
La cuestión no se puede zanjar diciendo: es un juego o es un proyecto, sino únicamente que el juego o el proyecto prevalece en una actividad dada…
Το ερώτημα δεν μπορεί να απαντηθεί λέγοντας ότι είναι ένα παιχνίδι ή ένα πρότζεκτ, αλλά μόνο ότι το παιχνίδι ή το πρότζεκτ επικρατούν σε μια συγκεκριμένη δραστηριότητα…”
George Bataille, el límite de lo útil, editorial Losada, 2005, Madrid p.60-61
Más sobre la imagen de Eva y la serie producida en el festival pronto.
Περισσότερα για την εικόνα της Εύας και τη σειρά που προέκυψε στο φεστιβάλ σύντομα κοντά σας.
*η έννοια του πρότζεκτ χρησιμοποιείται στο κείμενο σαν το σύνολο των σχεδιασμένων και χρονικά καθορισμένων ενεργειών.