This is a text of anthokosmos first published at pitsirikos.net .
The text is about Greece, Identity & Αlexis Tsipras accompanied by the artwork of Chara Stergiou!
(Γεια σου πιτσιρίκο)
Μετά τις διαπραγματεύσεις του Φλεβάρη, ο συγγραφέας Tariq Ali -θερμός υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά- έγραψε τη δική του φανταστική δήλωση, αυτή που κατά τη γνώμη του ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να βγει και να ανακοινώσει μετά τις πρώτες διαπραγματεύσεις.
Αν τότε ο φανταστικός αυτός λόγος ξένιζε ή ήταν υπερβολικά ειλικρινής, 5 μήνες μετά μοιάζει σωτήριος και φυσικά οιωνός για το τι μας περίμενε.
Η ομιλία που ο Τσίπρας θα έπρεπε να κάνει:
«Προσπαθήσαμε, διαπραγματευτήκαμε ειλικρινά, αλλά ήταν αποφασισμένοι να εκκενώσουν πάνω από τα κεφάλια μας. Πρώτα οι Γερμανοί και, στη συνέχεια, οι οπαδοί τους. Αυτό ήταν ιδιαίτερα ανώμαλο για τον υπουργό Οικονομικών μας[..]. Ήταν στο χέρι του να αποφασίσει. Έτσι δε φέραμε πίσω τίποτα.
Έχουν κερδίσει τον πρώτο γύρο και τη Δευτέρα θα διευκρινίσουν περαιτέρω τους όρους του θριάμβου τους. Η Τρόικα είναι ακόμη υπεύθυνη. Θα ελέγχει την προσφορά χρήματος, θα ελέγχει πώς και σε τι θα ξοδέψουμε τα χρήματά μας. Η ελίτ της ΕΕ είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την τιμωρία μας και αυτό το έχουμε αποδεχθεί για τέσσερις μήνες. Θα χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους τέσσερις μήνες για να προετοιμάσουμε ένα σχέδιο Β. Καλούμε τους πολίτες της Ευρώπης να κινητοποιηθούν για να μας υποστηρίξουν.
Ο εκβιασμός που μας επιβλήθηκε είναι παρόμοιος με εκείνον που επιβλήθηκε στις μικρές χώρες κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Η Ελλάδα δεν είναι ακόμα μια κυρίαρχη χώρα. Η δημοκρατία μας δεν σημαίνει τίποτα για τους Γερμανούς και την ελίτ της ΕΕ. Κάποιοι μας ευχαρίστησαν για τη διάσωση του ευρώ, αλλά αυτή η κολακεία δεν μπορεί καθόλου να μας εξαπατήσει. Τώρα είμαστε αποφασισμένοι να σώσουμε την Ελλάδα.»
Τελικά, αντί για την παραπάνω, ο Τσίπρας έκανε την παρακάτω δήλωση και η συνέχεια 5 μήνες μετά είναι η γνωστή:
«Η Ελλάδα χθες πέτυχε μια σημαντική διαπραγματευτική επιτυχία στην Ευρώπη. Σε μια σκληρή και δύσκολη, ίσως για πρώτη φορά, αληθινή διαπραγμάτευση. Θέσαμε στόχους, ήμασταν συγκροτημένοι, δείξαμε αποφασιστικότητα αλλά και ευελιξία, πετύχαμε στο τέλος τον βασικό μας σκοπό [.].»
Την Δευτέρα σκεφτόμουν τι θα ήθελα να ακούσω από τον Τσίπρα μετά τις διαπραγματεύσεις. Το κείμενο της ομιλίας θα ξεκινούσε κάπως έτσι:
«Αγαπητοί Έλληνες, Απέτυχα. Εγώ και η ομάδα μου δεν καταφέραμε να οργανωθούμε και να ορθώσουμε το ανάστημά μας ενάντια σε όλα αυτά για τα οποία πολεμούσαμε τα τελευταία 5 χρόνια. Αυτή τη στιγμή το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κερδίσουμε χρόνο και να βοηθήσουμε μέχρι οι συλλογικότητες και ο κόσμος του ΌΧΙ να βρει τον τρόπο να οργανωθεί και να διεκδικήσει από την εξουσία την πολυπόθητη αυτονομία της χώρας [.]»
Βέβαια όπως και το Φλεβάρη ο Α.Τ. δεν είπε τίποτα από όλα αυτά.
Αυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι κανένας σύμβουλος, ψυχολόγος ή σύντροφος δεν του σφύριξε πως την ταυτότητά μας (στην προκειμένη περίπτωση αυτή του πετυχημένου) τη βρίσκουμε ακριβώς όταν την αποχωριστούμε, όταν παραδεχτούμε ότι τη χάσαμε, ότι δεν την είχαμε ποτέ, ή απλά, ότι δεν πρόκειται να τη βρούμε λέγοντας ή κάνοντας αυτά που οι κανόνες μιας κομψής συμπεριφοράς θα ήθελαν από εμάς.
Αν πάντως κάποιοι χάνουν τον εαυτό τους, κάποιοι άλλοι μάλλον τον βρίσκουν:
Δεν ξέρω από πού έρχομαι,
Δεν ξέρω ποιος είμαι,
Θα πεθάνω και δεν ξέρω πότε,
Δεν ξέρω πού πάω,
Με ξαφνιάζω που είμαι τόσο χαρούμενος.
(επιτάφιος, Martinus von Biberach (η μετάφραση είναι από τα ισπανικά και δεν είναι η καλύτερη)
Ανθή
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι έργο της απίθανης Χαράς Στεργίου-ομάδα Imprografika
(Αγαπητή Ανθή, σε αγαπάω. Να μου γράφεις πιο συχνά. Να είσαι καλά.)