En aquella sesión Hojas de otoño en la carnicería empezamos con Eva a hacer stampas con papel de cocina mojado. Nuestras stampas no eran regulares, ni canónicas, ni tenían contornos fijos. El papel de cocina era el molde (cada vez distinto) que por medio de presión dejaba altibajos de color en la superficie del soporte.
Σε εκείνη τη συνεδρία με τίτλο “Hojas de otoño en la carnicería” ξεκινήσαμε με την Εύα να κάνουν στάμπες με χαρτί κουζίνας βρεγμένο με χρώμα. Οι στάμπες μας δεν ήταν ίδιες μεταξύ τους ούτε είχαν σταθερά περιγράμματα. Το χαρτί κουζίνας ήταν το καλούπι (κάθε φορά διαφορετικό) που με την πίεση που ασκούσαμε άφηνε πάνω στην επιφάνεια ίχνη-σκαλίσματα χρώματος.
for a love for Evar...