| RAKEL:La propia hermana de mi madre, en su ceguera, ha negado el origen divino de Dionisos. Por eso les he infundido esta locura, que les ha alejado del hogar en pleno frenesi, y ha obligado a todas las mujeres del linaje de Cadmo a dirigirse hacia las motnañas, con el emblema de la orgía. En torno a las hijas de Cadmo se reúnen, en el bosque entre las rocas del pinar siempre verde. ¡Si, esta ciudad donde jamás han sonado los gritos de Baco expiará la ofensa hecha a mi madre , y hará penitencia, quiera o no!HENRIK: … ¿Ya?… Sí… Muy bien. RAKEL: HENRIK: RAKEL: HENRIK: RAKEL: HENRIK: RAKEL: HENRIK:
|
–El fragmento de la película tras el ensayo (After Repetitionene) (1984) envió Alfonso Perez Lopez y pudiera considerarse como un tipo de manifiesto para !mprográfika. En ello se comenta entre otras cosas el miedo para lo impredecible, la necesidad de control, la ilusión del control, el miedo de revelar los sentimientos, el dionyso, las impulsiones, y otros estados de perdida de control y de apertura que se intentan por aquí mediante la grafía del dibujar. Το απόσπασμα της ταινίας Μετά την πρόβα (After Repetitionen) (1984) έστειλε ο Alfonso Perez Lopez και θα μπορούσε να αποτελέσει κάτι σαν μανιφέστο για το !mprográfika. Το απόσπασμα σχολιάζει το φόβο του απροσδιόριστου, τον έλεγχο, τις ψευδαισθήσεις του ελέγχου, την αποκάλυψη των συναισθημάτων, το Διόνυσο, τον παροξυσμό και άλλα στάδια έλλειψης ελέγχου και ανοιγματος που προσπαθούμε να πειραματιστούμε εδώ μέσα από τη γραφή του σχεδιάζω. | |
| Rakel :Η αδελφή της μητέρας μου , μέσα στην τύφλωσή της , αρνήθηκε την θεϊκή καταγωγή του Διονύσου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τις έβαλε/μετέδωσε αυτή την τρέλα, που τις έχει απομακρύνει από το σπίτι σε έναν πλήρη παροξυσμό , και έχει αναγκάσει όλες τις γυναίκες της γενεαλογίας του Κάδμου να πάρουν τα βουνά, με το έμβλημα των οργίων. Γύρω από τις κόρες του Κάδμου συγκεντρώνονται στο δάσος ανάμεσα στα βράχια και τα αιωνόβια πεύκα, πάντα πράσινα. Ναι, αυτή η πόλη που ποτέ δεν ακούγονταν οι κραυγές του Βάκχου θα εξιλεώσει το αδίκημα στη μητέρα μου, και θα μετανοήσει, είτε μας αρέσει είτε όχι !HENRIK :…Τελείωσες; … Ναι… σωστά.
Rakel : Τόσο πολύ φοβάσαι την καταιγίδα σου που δεν μπορείς να αντέξεις το απρόβλεπτο; HENRIK : Είσαι πολύ θεατρική … Rakel : Πραγματικά λυπάμαι , συγνώμη. HENRIK : Μισώ τις καταιγίδες, την επιθετικότητα, τα ξεσπάσματα. Τρέχω, για να προγραμματίσω και να οργανώσω? δεν συμμετέχω στο δράμα , προσπαθώ να το μετατρέψω σε πραγματικότητα. Μισώ όλα αυτά που είναι αυθόρμητα, βιαστικά και ασαφή. Δεν έχω χώρο για τις δικές μου συγκρούσεις, εκτός από το κλειδί για τα μυστικά του κειμένου, ή για τα ερέθισμα για τη δημιουργικότητα των ηθοποιών . Το δοκίμιό μου είναι μια παρέμβαση σε μια αίθουσα χειρουργείου. Αυτοπειθαρχία, καθαριότητα, φως και γαλήνη . Αυτό είναι που επικρατεί. Μόνο τότε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την απεραντοσύνη, τις δυσκολίες , το σκοτάδι … να λύσουμε τους γρίφους και να μάθουμε το μηχανισμό της επανάληψης. Μοιράζω τα κείμενα και ώρες εργασίας! Είμαι εδώ για να κάνετε την δουλειά σας δεν είναι άσχετο. Δεν είμαι προσωπικό. Παρατηρώ, γράφω, ελέγχω. Δεν είμαι παρορμητικός ή αυθόρμητος ούτε εφησυχάζομε … μόνο φαίνομαι. Αν έβγαζα τη μάσκα μου … μια στιγμή και έλεγα ότι αισθάνομαι και πιστεύω, όλοι θα μου επιτιθόσασταν θυμωμένοι, με στέλνατε έξω από το παράθυρο. Rakel : Μην είσαι ανόητος, το θέατρο είναι απλά λάσπη και σκατά . Lust, διαταραχή, κτηνωδία. Δεν πιστεύω ούτε στο ελάχιστο τη θεωρία σου είναι ψευδείς και ύποπτη. Είναι πολύ δικιά σου. HENRIK : Τι θα συνέβαινε αν … ; Rakel : Χμμ … ; HENRIK : Μπα … δεν αξίζει τον κόπο .
|
||