a project for dreamers…Sparti 10/10/14
ονειρεύομαι=estoy soñando
activate now, !mprográfika & Improvistos
Ονειρεύομαι: μια πόλη καθαρή, έναν καλύτερο κόσμο, αγάπη, ευτυχία, έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, με μέλλον, χωρίς να μεγαλώνω, μια πόλη που θα ζει ο μπαμπάς μου, μια πόλη με μουσική, αθλητές, honda, yamaha, θάλασσα, ποδηλατόδρομο…ονειρεύομαι να γίνω σταρ, ηθοποιός, τραγουδίστρια, επιστήμονας, να ταξιδεύω, να πετάξω, να οδηγήσω λεωφορείο, με αραχωβίτες, χωρίς Μήτσο Μαλτέζο, ονειρεύομαι έναν κόσμο γεμάτο κορίτσια, με την Λίνα…κάποιος είπε πως “ονειρεύομαι μόνο όταν κοιμάμαι”, κάποιοι είπαν γιατί να γράψω, αφού τίποτα δεν θα αλλάξει…οι περισσότεροι όμως συνέχισαν να γράφουν-ονειρεύονται…
Estoy Soñando: una ciudad limpia, un mundo mejor, amor, felicidad, un mundo sin guerra, futuro, no ser mayor, una ciudad con mi padre, una ciudad con música, deportes, honda, yamaha, carril bici, estoy soñando ser superestrella, actriz, cantante, científico, viajar, volar, Arajovites, a mundo sin Maltezo, un mundo lleno de chicas, con Lina…alguien dijo ” sólo sueño cuando duermo” , algunos dijeron por qué escribir dado que nada va a cambiar…sin embargo la mayoría continuó soñando…
Περπατάω στο δρόμο και ψάχνω για μια φράση . Για να ξεκινήσω ένα κείμενο που θα πρέπει να γράψω χρειάζομαι μια φράση . Το κείμενο μιλά για μια ομάδα . Τι είναι η ομάδα; [ … ] Το μάτι μου πέφτει σε μια αφίσα σε έναν τοίχο[ … ] Η εικόνα συνοδεύεται από μια λεζάντα που γράφει : «ονειρεύομαι…»
Camino por la calle buscando una frase. Para inaugurar un texto que debo escribir necesito esa frase. El texto debe hablar del grupo. ¿Qué es un grupo? […] un cartel en la pared de una parada atrae mi mirada […] la imagen está acompañada por una leyenda que enuncia: “estoy soñando…”
” Μια τέχνη της πόλης : υποκειμενική ή αντικειμενική; Χωρίς δισταγμό επιλέγουμε το πρώτο και καταλαβαίνουμε μια τέχνη που η πόλη ασκεί, και όχι μια τέχνη που χρησιμοποιεί την τέχνη σαν αντικείμενο ή σαν έργο τέχνης. Η τέχνη που παράγει την τέχνη της πόλης κάνει και πάλι την πόλη καλλιτέχνη – ταλαντούχα, μεγάλη, δημιουργική – σχετική με το να ζούμε μαζί.
“Un arte de la ciudad: ¿genitivo subjetivo u objetivo? Elijamos sin vacilar el primero y comprendemos un arte que la ciudad practica, no un arte que tendría a la ciudad por objeto o por obra. […]El arte de producir un arte de la ciudad vuelve artista a la ciudad- talentosa, genial, creadora- en materia de vivir juntos”.
Jean Luc Nancy, “la ciudad a lo lejos”